UDA BATEZ MADRILEN
| Autor | Bitoriano Gandiaga |
|---|---|
| Portada | Ver portada |
| Editorial | Arantzazu Edizio Frantziskotarrak |
| Año | 1985 |
| ISBN | 978-84-7240-067-2 |
UDA BATEZ MADRILEN
12,00 €
Bitoriano Gandiagaren Uda Batez Madrilen lanak egilearen esperientzia pertsonala eta barne hausnarketa erakusten ditu, Madrilen igarotako uda baten bidez. Liburua egunerokoen moduan antolatuta dago, Gandiagaren eguneroko pentsamenduak, sentimenduak eta gogoetak jasoz. Poetak hiriko erritmo azkarra eta bere izaera xumea kontrastatzen ditu, naturatik eta Arantzazuko lasaitasunetik urrun.
Hirian bizi izandakoak gogoetarako aukera ematen dio Gandiagari: gizarte modernoaren kaosaren eta jendearen alienazioaren aurrean, barruko bakea eta identitatea bilatzeko premia azaleratzen du. Hala ere, liburuak ez du dramatismorik; idazkera poetikoa eta umiltasuna dira nagusi. Gandiagak bere eguneroko bizipenak paisaiak eta jarrerak deskribatuz eskaintzen ditu, begirada sakon eta malenkoniatsuz.
Liburu honek poetaren estilo berezia eta haren filosofia transmititzen ditu: eguneroko xehetasunetan sakontzeko eta gizakiaren existentzia ulertzeko beharra. Madrileko kale eta giroetatik abiaturik, irakurlea introspekziora gonbidatzen du, Gandiagaren begirada zintzo eta hurbilarekin. Euskal literaturaren altxor txiki bat da, eta Gandiagaren poetikaren eta ikuspegi pertsonalaren adibide bikaina. Uda Batez Madrilenegunerokotasunaren poesia da, errealitateari eta barne munduari buruzko begirada sakon bat eskainiz.
Bitoriano Gandiaga
Bitoriano Gandiaga (1928-2001). Mendatan jaio zen, Orbelaun baserrian, 1928ko urriaren 8an. Hamairu urte zituela Arantzazura joan zen fraidetarako eta apaiz-ikasketak egitera. Arantzazun eta Foruan ikasi zituen Humanitateak. Zarautzen zuen zuen nobizio-urtea (1947-1948). Erriberrin egin zituen Filosofiako ikasketak (1948-1951) eta Arantzazun Teologiakoak (1951-1955). Apaiztu ondoren, Arantzazun eman zuen bere bizitza osoa, fraide-gaien irakasle, idazle eta apaiz-lanetan. 1955-1990 urteetan seminarioko irakasle izan zen: mutikoei euskara eta esku-lanak irakatsiz, besteak beste. 2001eko urtarrilaren 21ean hil zen Arantzazun.
Gaztetatik hasi zen olerkiak idazten –1950ean argitaratu zuen aurrena, Erriberriko Filosofiako ikasleen Gure Izarra barne-aldizkarian–; ondorengo urteetan olerkiak idazteari eutsi zion, eta 1951tik aurrera aldizkaritan hasi zen argitaratzen (Aránzazu, Eusko-Gogoa, Olerti, etab.). Hainbat sari eta aipamen lortu zuen urte horietan olerki-lehiaketetan: Donostia (1951), Zarautz (1954) Arantzazu (1956), Euskaltzaindia (1959).